Abstract |
การศึกษานี้ได้ประเมินก๊าซเรือนกระจกที่ลดลงจากแนวคิดที่นำเสนอเพื่อการปรับปรุงระบบจัดการขยะมูลฝอยมหาวิทยาลัยขอนแก่นด้วยการจัดตั้งศูนย์คัดแยกขยะมูลฝอยขึ้นในมหาวิทยาลัย โดยทำการคัดแยกขยะที่สามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้ใหม่ วิธีการประเมินได้ใช้ทั้งข้อมูลปฐมภูมิ และทุติยภูมิเพื่อวิเคราะห์หาปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากทั้งระบบในปัจจุบัน และระบบที่นำเสนอเพื่อหาปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่ลดลง
จากการศึกษาพบว่า ขยะมูลฝอยจากมหาวิทยาลัยขอนแก่นมีอัตราการเกิดเท่ากับ 0.28 กิโลกรัม/คน/วันและมีองค์ประกอบซึ่งได้แก่ เศษอาหาร กระดาษ พลาสติก PET พลาสติก LDPE/PS เหล็ก อลูมิเนียม แก้ว ผ้า กิ่งไม้ต้นไม้และ อื่นๆ ในปริมาณร้อยละ 44.90 44.85 2.75 20.43 0.25 0.17 1.96 1.60 1.64 และ 43.90 ตามลำดับ จากการคาดการณ์พบว่าในปี พ.ศ.2555 พ.ศ.2564 และ พ.ศ.2574 มีจำนวนประชากร 55,840 60,743 และ 66,698 คนตามลำดับ และคาดว่าจะปริมาณขยะมูลฝอยเกิดขึ้นประมาณ 5,636 6,141และ 6,744 ตัน/ปี ตามลำดับ เมื่อประเมินก๊าซเรือนกระจกจากระบบการจัดการขยะมูลฝอยในปัจจุบันเปรียบเทียบกับระบบที่นำเสนอ ด้วยการใช้เทคนิควิธีการวิเคราะห์วัฏจักรชีวิตซึ่งแบ่งเป็น 4 ขั้นตอนได้แก่ การกำหนดเป้าหมายและขอบเขตการทำบัญชีรายการข้อมูลการประเมินก๊าซเรือนกระจกและการแปลผล โดยวิเคราะห์สาเหตุหลักในการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกได้แก่ การขนส่ง การย่อยสลายของขยะมูลฝอยอินทรีย์ การนำกลับมารีไซเคิล และขั้นตอนการกำจัดขยะมูลฝอย พบว่า ในปี พ.ศ.2555 พ.ศ.2564 และ พ.ศ.2574 การปล่อยก๊าซเรือนกระจกมีปริมาณลดลงหลังจากการปรับปรุง 8,192.31 8,927.02 และ 9,801.85 tonCO2e/ปี ตามลำดับ หรือลดลงของก๊าซเรือนกระจกในแต่ละขั้นตอนร้อยละ 25.20 61.51 100.00 และ 42.90 ตามลำดับ
|