ชื่อบทความ |
โปรแกรมการดูแลสุขภาพตนเองด้วยการรักษาทางกายภาพบำบัดและแบบแพทย์แผนไทยสำหรับวัยสูงอายุที่มีภาวะข้อเข่าเสื่อมในชุมชน |
วัน/เดือน/ปี ที่ได้ตอบรับ |
30 พฤษภาคม 2555 |
วารสาร |
ชื่อวารสาร |
วารสารเทคนิคการแพทย์และกายภาพบำบัด |
มาตรฐานของวารสาร |
|
หน่วยงานเจ้าของวารสาร |
คณะเทคนิคการแพทย์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น |
ISBN/ISSN |
|
ปีที่ |
|
ฉบับที่ |
|
เดือน |
|
ปี พ.ศ. ที่พิมพ์ |
2555 |
หน้า |
|
บทคัดย่อ |
โปรแกรมการดูแลสุขภาพด้วยตนเองเป็นวิธีหนึ่งที่เป็นทางเลือกในการรักษาผู้ป่วยข้อเข่าเสื่อม ซึ่งเหมาะสำหรับผู้ป่วยที่อาศัยในชุมชนและอยู่ไกลสถานพยาบาล เพื่อช่วยประหยัดค่าเดินทางและค่ารักษาพยาบาล การรักษาทางกายภาพบำบัด (physical therapy – PT) เป็นวิธีการรักษาพื้นฐานที่นำมาใช้ในการจัดการภาวะข้อเข่าเสื่อม ปัจจุบันการรักษารูปแบบเดียวกับการรักษาทางกายภาพบำบัด คือ แบบแพทย์แผนไทย (Thai traditional medicine – TTM) ซึ่งเป็นรูปแบบหนึ่งที่ได้รับความนิยม เนื่องจากเป็นวิธีที่ง่าย ปลอดภัย และคนในชุมชนคุ้นเคย การศึกษาในครั้งนี้จึงมีวัตถุประสงค์ เพื่อเปรียบเทียบผลของการดูแลสุขภาพตนเองที่บ้านและร่วมกลุ่มด้วยโปรแกรมการรักษาทางกายภาพบำบัดแบบปัจจุบันกับแบบแพทย์แผนไทยต่อระดับอาการปวดเข่าโดยใช้แบบประเมิน Visual Analog Scale (VAS) ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อเข่า และช่วงการเคลื่อนไหวของข้อเข่า สำหรับวัยสูงอายุที่มีภาวะข้อเข่าเสื่อมในชุมชนบ้านศิลาและบ้านเต่านอ จังหวัดขอนแก่น การศึกษาออกแบบโดยการลงให้บริการในชุมชน ได้สุ่มเลือกโปรแกรมการรักษาโดย อาสาสมัครบ้านเต่านอจำนวน 14 คนได้รับโปรแกรมแบบ PT (อายุเฉลี่ย 69.8±8.4 ปี) และบ้านศิลาจำนวน 17 คนได้รับโปรแกรมแบบ TTM (อายุเฉลี่ย 67.8±6.4 ปี) อาสาสมัครทั้ง 2 กลุ่มต้องเข้าร่วมกลุ่ม 3 ครั้ง/สัปดาห์ โดยมีผู้เชี่ยวชาญดูแล ร่วมกับนำโปรแกรมกลับไปทำที่บ้านอย่างน้อย 2 ครั้ง/สัปดาห์ เป็นเวลา 8 สัปดาห์ วัดตัวแปรทั้งหมดก่อนและหลังเข้าร่วมโปรแกรม ใช้สถิติ paired t-test และ analysis of covariance (ANCOVA) การวิเคราะห์ผลภายในกลุ่มและระหว่างกลุ่ม ตามลำดับ ผลการศึกษาพบว่า หลังเข้าร่วมโปรแกรม ทั้งกลุ่ม PT และ TTM มีค่าคะแนน VAS ลดลง (-3.64±2.31 และ -4.64±1.98 คะแนน ตามลำดับ) และความแข็งแรงของกล้ามเนื้อเหยียดเข่าเพิ่มขึ้นทั้ง 2 กลุ่ม ส่วนกล้ามเนื้องอเข่าเพิ่มเฉพาะกลุ่ม TTM เท่านั้น เมื่อเปรียบเทียบตัวแปรระหว่างกลุ่มไม่พบความแตกต่างกัน ยกเว้นกลุ่ม TTM มีความแข็งแรงของกล้ามเนื้องอเข่าซ้ายและขวาทั้ง 2 ข้างดีกว่ากลุ่ม PT อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าโปรแกรมการดูแลสุขภาพตนเองที่บ้านและร่วมกลุ่มโดยมีผู้เชี่ยวชาญดูแลทั้งแบบ PT และ TTM ตลอดเวลา 8 สัปดาห์ มีผลดีต่อระดับอาการปวดและความแข็งแรงของกล้ามเนื้อเข่า |
คำสำคัญ |
ข้อเข่าเสื่อม, วัยสูงอายุ, กายภาพบำบัด, นวดไทย, ลูกประคบสมุนไพร |
ผู้เขียน |
|
การประเมินบทความ |
มีผู้ประเมินอิสระ |
สถานภาพการเผยแพร่ |
ได้รับการตอบรับให้ตีพิมพ์ |
วารสารมีการเผยแพร่ในระดับ |
ชาติ |
citation |
ไม่มี |
เป็นส่วนหนึ่งของวิทยานิพนธ์ |
เป็น |
แนบไฟล์ |
|
Citation |
0
|
|