| Abstract |
การศึกษาครั้งนี้ได้ดำเนินการในการตรวจสอบความสัมพันธ์ทางกายภาพและเคมีบางประการของดินและพืชเด่นในพื้นที่ดินเค็มน้อยในฤดูแล้ง ทำการศึกษา 3 พื้นที่คือ จังหวัดกาฬสินธุ์ จังหวัดขอนแก่นและจังหวัดชัยภูมิ โดยได้เก็บตัวอย่างดินแต่ละพื้นที่ที่ความลึก 0-15 ซม. รอบเขตรากพืชเด่นและได้นำมาวิเคราะห์ ผลการศึกษาพบว่า ในพื้นที่ศึกษาจังหวัดชัยภูมิ มีค่าคุณสมบัติของดินสูงที่สุด คือ ค่า pH 5.3, ECe 2.52 dS/m, ปริมาณโซเดียมที่แลกเปลี่ยนได้ในดิน 12.86 ppm., ความชื้นในดิน 4.61%, ลักษณะเนื้อดินเป็นดินร่วนเหนียวปนทราย (Sandy clay loam) ส่วนในพื้นที่ศึกษาจังหวัดกาฬสินธุ์ มีค่าคุณสมบัติดินต่ำสุด คือ pH 4.13, ECe 4.31 dS/m, ปริมาณโซเดียมที่แลกเปลี่ยนได้ในดิน 1.75 ppm., ความชื้นในดิน 3.30%, ลักษณะเนื้อดินเป็นดินร่วนปนทราย (Sandy loam) จำนวนพืชพรรณที่พบรวมกันทั้ง 3 จังหวัดมี 88 ชนิด 37 วงศ์ โดยในจังหวัดชัยภูมิพบจำนวนพืชพรรณ มากที่สุด 55 ชนิด 33 วงศ์ รองลงมาจังหวัดขอนแก่นพบพืชพรรณ 52 ชนิด 32 วงศ์และจังหวัดกาฬสินธุ์พบพืชพรรณน้อยที่สุด 29 ชนิด 20 วงศ์ จากการเปรียบเทียบชนิดของพืชพรรณในสังคมพืชที่พบในพื้นที่ศึกษาชี้ให้เห็นว่า ค่าความเค็มในพื้นที่ศึกษาจังหวัดชัยภูมิจะมีมากกว่าในจังหวัดกาฬสินธุ์ ทำให้พืชทนเค็มที่เป็นพืชเด่นเจริญเติบโตได้ดีกว่า ส่วนพืชทนเค็มที่เป็นพืชเด่นที่พบได้ทั้ง 3 พื้นที่ มีการปกคลุมมากที่สุด 7 อันดับแรก คือ หญ้าแพรก ต้นงวงช้าง เส่งใบมน สาบแร้งสาบกา หญ้าตีนตุ๊กแก ผักแก่นขม และหญ้าหวาย ดังนั้น จึงสามารถใช้พืชเด่นชนิดเหล่านี้เป็นตัวชี้วัดระดับความเค็มของพื้นที่ดินเค็มน้อยหรือใช้เป็นตัวชี้วัดการฟื้นฟูพื้นที่ดินเค็มได้เช่นกัน รวมทั้งยังใช้ประโยชน์เพื่อป้องกันพื้นที่ๆมีความเสี่ยงจะขยายตัวและพัฒนาเป็นพื้นที่ดินเค็มได้
คำสำคัญ : ดินเค็มน้อย ลุ่มน้ำชี โซเดียมที่แลกเปลี่ยนได้ ค่าการนำไฟฟ้าของดินที่อิ่มตัวด้วยน้ำ
|
Publication
Journal Publication
ไทย