ชื่อบทความ |
คำเรียกสีในภาษาไทยและโครงสร้างคำเรียกสี (THAI COLOR TERMS AND THEIR STRUCTURES) |
วัน/เดือน/ปี ที่ได้ตอบรับ |
14 พฤษภาคม 2563 |
วารสาร |
ชื่อวารสาร |
วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ |
มาตรฐานของวารสาร |
TCI |
หน่วยงานเจ้าของวารสาร |
วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ |
ISBN/ISSN |
|
ปีที่ |
5 |
ฉบับที่ |
6 |
เดือน |
มิถุนายน |
ปี พ.ศ. ที่พิมพ์ |
2563 |
หน้า |
152-167 |
บทคัดย่อ |
บทความวิจัยนี้มุ่งศึกษาคำเรียกสีในภาษาไทยและโครงสร้างคำเรียกสี โดยเก็บข้อมูลจากคลังข้อมูลภาษาไทยแห่งชาติ (Thai National Corpus) ในหมวดนวนิยายช่วงปี พ.ศ. 2551 - 2560 โดยใช้คำค้น 13 คำ ได้แก่ ขาว ดำ แดง เหลือง เขียว น้ำเงิน ฟ้า น้ำตาล ม่วง ชมพู ส้ม แสด และเทา งานวิจัยนี้เป็นงานวิจัยทางภาษาศาสตร์โดยการวิเคราะห์ข้อมูลจากเอกสาร ใช้กรอบแนวคิดหลักเรื่อง คำเรียกสีของ เบอร์ลิน และเคย์ผลการวิจัยพบว่าคำเรียกสีพื้นฐานทั้ง 13 คำยังคงปรากฏใช้ในปัจจุบัน พบคำเรียกสีไม่พื้นฐาน จำนวน 332 คำ โดยพบคำเรียกสีไม่พื้นฐานของสีเขียวมากที่สุด รองลงมาคือสีชมพู เหลือง น้ำตาล แดง ขาว ม่วง ส้ม เทาฟ้า น้ำเงิน ดำและแสด ตามลำดับ สำหรับโครงสร้างคำเรียกสี พบโครงสร้าง 2 แบบ คือ โครงสร้างแบบที่ 1 คำเรียกสีพื้นฐาน [(สี) + คำเรียกสีพื้นฐาน] และโครงสร้างแบบที่ 2 คำเรียกสีไม่พื้นฐานแบ่งย่อยเป็น 3 โครงสร้าง คือ 1) [(สี) + (คำขยาย) + คำเรียกสีพื้นฐาน + คำขยาย + (คำขยาย) + (คำขยาย)] 2) [(สี) + คำเรียกสีพื้นฐาน + (คำขยาย) + คำบ่งชี้แสดงว่าเป็นคำเรียกสีไม่พื้นฐาน+ คำเรียกสีพื้นฐาน + (คำขยาย) + (คำขยาย)] และ 3) [(สี) + คำเรียกสีพื้นฐาน + คำบ่งชี้แสดงว่าเป็นคำเรียกสีไม่พื้นฐาน + คำขยาย] งานวิจัยนี้ทำให้พบองค์ความรู้ใหม่ว่า วิวัฒนาการคำเรียกสีในภาษาไทยมีเพียง 4 ระยะ โดยคำเรียกสีพื้นฐานในภาษาไทยมีเพียง 5 สี เท่านั้นคือขาว ดำ แดง เหลือง และเขียว ส่วนสีน้ำเงิน ฟ้า น้ำตาล ม่วง ชมพู ส้ม และเทา ต่างเป็นคำชื่อเดียวกับวัตถุ จึงมิใช่คำเรียกสีพื้นฐาน
|
คำสำคัญ |
คำเรียกสีพื้นฐาน, คำเรียกสีไม่พื้นฐาน, ภาษาไทย, โครงสร้างคำเรียกสี |
ผู้เขียน |
|
การประเมินบทความ |
มีผู้ประเมินอิสระ |
สถานภาพการเผยแพร่ |
ตีพิมพ์แล้ว |
วารสารมีการเผยแพร่ในระดับ |
ชาติ |
citation |
ไม่มี |
เป็นส่วนหนึ่งของวิทยานิพนธ์ |
เป็น |
แนบไฟล์ |
|
Citation |
0
|
|