| Abstract |
ปัญหาโรคกระดูกพรุนซึ่งส่งผลให้เกิดโรคกระดูกหักได้ มีแนวโน้มเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง และส่วนมากเกิดในเพศหญิงมากกว่าเพศขาย การวิจัยแบบวิเคราะห์ภาคตัดขวาง ครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อระบุระดับพฤติกรรมการป้องกันโรคกระดูกพรุนและปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมป้องกันการเกิดโรคกระดูกพรุน ในบุคคลากรสตรีวัยกลางคนของโรงพยาบาลขอนแก่นที่มีอายุระหว่าง 40-59 ปี กลุ่มตัวอย่าง 720 คนที่ได้จากการสุ่มตอบสอบถามแบบมีโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลระดับพฤติกรรมด้วยร้อยละและ 95% CI และการถดถอยลอจิสติกเชิงพหุเพื่อระบุปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมป้องกันโรคกระดูกพรุน
ผลการศึกษา พบว่า บุคคลากรสตรีวัยกลางคนของโรงพยาบาลขอนแก่นร้อยละ 14.4 (95% CI, 12.1-17.2) มีพฤติกรรมป้องกันโรคกระดูกพรุนอยู่ในระดับดี และร้อยละ 59.9 (95% CI, 56.2-63.4) ในระดับปานกลาง และระดับไม่ดี ร้อยละ 25.7 (95% CI, 22.6-29.0) และปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการป้องกันโรคกระดูกพรุน ได้แก่ มีความรู้เกี่ยวกับโรคกระดูกพรุนระดับปานกลางถึงสูง (ORadj=2.9, 95%CI: 1.7-5.0) การรับรู้ด้านที่เกี่ยวกับโรคกระดูกพรุนในระดับต่ำ (ORadj=8.4, 95%CI: 2.9-24.8) ไม่มีโรคประจำตัว (ORadj=1.8, 95%CI: 1.0-3.3) รายได้เฉลี่ยต่อเดือน 25,000–35,000 บาท (ORadj=2.7, 95%CI : 1.6-4.5) ระยะเวลาปฏิบัติงานที่โรงพยาบาลขอนแก่น 21 ปีขึ้นไป (ORadj=4.4, 95%CI :2.5-7.7) สถานภาพโสด หม้าย แยกกันอยู่ (ORadj=2.3, 95%CI: 1.4-3.5)
|
Publication
Journal Publication
ไทย