GSMIS

ข้อมูลการเผยแพร่ผลงาน

การเผยแพร่ในรูปของบทความวารสารทางวิชาการ

ชื่อบทความที่เผยแพร่

การสร้างสรรคฺนาฏยศิลป์ร่วมสมัย ชุดเกี้ยวแก้วเกียงคำ จากรสในวรรณกรรมสินไซ

วัน/เดือน/ปี ที่เผยแพร่

3 กันยายน 2565

การประชุม

ชื่อการประชุม

การประชุมวิชาการระดับชาติและนานาชาติ ประจำปี 2565 (FAR8)

หน่วยงาน/องค์กรที่จัดประชุม

คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น

สถานที่จัดประชุม

อุทยานวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น

จังหวัด/รัฐ

ขอนแก่น

ช่วงวันที่จัดประชุม

3 กันยายน 2565

ถึง

4 กันยายน 2565

Proceeding Paper

Volume (ปีที่)

Issue (เล่มที่)

หน้าที่พิมพ์

868-885

Editors/edition/publisher

บทคัดย่อ

การสร้างสรรค์นาฏยศิลป์ร่วมสมัย ชุด เกี้ยวแก้วเกียงคำ จาก รสในวรรณกรรมสินไซ เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารสที่ปรากฏในวรรณกรรมสินไซ และนำองค์ความรู้ที่ได้จากการศึกษามาสร้างสรรค์เป็นผลงานทางด้านนาฏยศิลป์ร่วมสมัย โดยการวิจัยเอกสาร (Documentary Research) และการวิจัยภาคสนาม (Field Study) เพื่อทำการรวบรวมข้อมูลโดยทำการสำรวจและการสัมภาษณ์ และนำข้อมูลที่ได้มาทำการวิเคราะห์สร้างสรรค์เป็นผลงานทางด้านนาฏยศิลป์ร่วมสมัย โดยใช้กรอบวิเคราะห์ตามทฤษฎีที่เกี่ยวข้องและนำเสนอด้วยวิธีพรรณนาวิเคราะห์พร้อมผลงานสร้างสรรค์ ผลการศึกษาพบว่า 1.ผลการศึกษารสที่ปรากฏในวรรณกรรมสินไซ ตอนด่านเทพกินรี เมื่อนำเนื้อหาจากวรรณกรรม ฉบับ มั่น จงเรียน มาวิเคราะห์โดยใช้ทฤษฏีรสตามทฤษฎีวรรณคดีสันสกฤต ปรากฏว่าเป็น ศฤงคาระรส (รสแห่งความรัก) 2.ผลงานสร้างสรรค์ทางด้านนาฏยศิลป์ร่วมสมัย ชุดเกี้ยวแก้วเกียงคำ เป็นการนำเสนอจุดเด่นผ่านรสที่ปรากฏในวรรณกรรมเรื่องสินไซ ตอนด่านเทพกินรี โดย ย่อ สรุป ให้จบการแสดงในเวลาที่จำกัด มีการนำเสนอในรูปแบบที่แปลกใหม่และสอดคล้องตามยุคสมัย ภาพสรุปรวมของการแสดงที่ผู้ชมได้เห็นในการแสดง คือ รูปแบบการแสดงที่นำมาประยุกต์ ผ่านกระบวนการด้วยการตีความในรูปแบบใหม่ โดยผลงานที่สร้างสรรค์ขึ้นมาเป็นผลลัพธ์ ที่เป็นการแสดงที่เป็นการดึงเอารสที่ปรากฏในวรรณกรรมมาสร้างสรรค์ผลงาน จากการศึกษาวรรณกรรมสินไซตอนด่านเทพกินรี โดยใช้ทฤษฎีรส ในทฤษฎีวรรณคดีสันสกฤต มาวิเคราะห์เนื้อหาแสดงให้เห็นถึงปัจจัยต่าง ๆ ที่ทำให้ผู้อ่านเกิดอารมณ์ ความรู้สึก จำแนกเป็น “ภาวะ” ได้แก่ สภาพการณ์ที่ปรากฏ เหตุที่นำพาให้เกิดและเหตุส่งเสริมจนทำให้เกิด “รส” ปรากฏว่าเป็น ศฤงคาระรส (รสแห่งความรัก) และนำมาสร้างสรรค์เป็นผลงานนาฏยศิลป์ร่วมสมัย เพื่อสืบสานและเผยแพร่ศิลปะการแสดงและวรรณกรรมอีสาน รวมทั้งการศึกษาและรวบรวมไว้ให้ชนรุ่นหลังได้ศึกษาและสืบสานต่อไป คำสำคัญ: นาฏยศิลป์ร่วมสมัย, รสในวรรณกรรม, สินไซ

ผู้เขียน

635220006-5	น.ส. ฉัตรชญา ปรือทอง [ผู้เขียนหลัก]
	คณะศิลปกรรมศาสตร์ ปริญญาโท ภาคปกติ

การประเมินบทความ (Peer Review)

มีผู้ประเมินอิสระ

มีการเผยแพร่ในระดับ

ชาติ

รูปแบบ Proceeding

Full paper

รูปแบบการนำเสนอ

Poster

เป็นส่วนหนึ่งของวิทยานิพนธ์

เป็น

ผลงานที่นำเสนอได้รับรางวัล

ไม่ได้รับรางวัล

แนบไฟล์

Citation