ชื่อบทความ |
การสะสมทางชีวภาพของสารหนู ตะกั่ว และแคดเมียมของปลานิล น้ำ และตะกอนดินจากบ่อรวบรวมน้ำบริเวณแหล่งกำจัดขยะของเทศบาลนครขอนแก่น (Bioaccumulation of Arsenic, Lead, and Cadmium in Nile Tilapia, Water, and Sediment from Waste Ponds in Landfill of Khon Kaen Municipality, Thailand) |
วัน/เดือน/ปี ที่ได้ตอบรับ |
4 มกราคม 2566 |
วารสาร |
ชื่อวารสาร |
วารสารสัตวแพทยศาสตร์ มข. |
มาตรฐานของวารสาร |
TCI |
หน่วยงานเจ้าของวารสาร |
คณะสัตวแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น |
ISBN/ISSN |
2672-9466 |
ปีที่ |
2566 |
ฉบับที่ |
32 |
เดือน |
Jul-Dec |
ปี พ.ศ. ที่พิมพ์ |
2566 |
หน้า |
|
บทคัดย่อ |
บทนำ การปนเปื้อนของโลหะหนักในสิ่งแวดล้อมอาจเกิดได้จากการกำจัดขยะที่ไม่มีประสิทธิภาพเพียงพอ
วัตถุประสงค์ เพื่อหาปริมาณการสะสมของสารหนู ตะกั่ว และแคดเมียมในปลานิล (Oreochromis niloticus) ที่อาศัยในบ่อรวบรวมน้ำที่อยู่ในแหล่งกำจัดขยะของเทศบาลนครขอนแก่น และการวัดค่าสะสมทางชีวภาพในปลา
วัสดุ อุปกรณ์ และวิธีการ เก็บตัวอย่างน้ำและตะกอนดินจากบ่อรวบรวมน้ำในแหล่งกำจัดขยะของเทศบาลนครขอนแก่น จำนวนชนิดละ 10 ตัวอย่าง และตัวอย่างปลานิลที่อาศัยในบ่อจำนวน 30 ตัว โดยเก็บชิ้นส่วนแยกเป็นกล้ามเนื้อ เหงือก และตับของปลา เพื่อวิเคราะห์หาปริมาณโลหะหนักตามวิธีมาตรฐานและประเมินค่าการสะสมทางชีวภาพ
ผลการศึกษา ปริมาณของสารหนู ตะกั่ว และแคดเมียมในน้ำมีค่าเฉลี่ย 0.016±0.004, 0.032±0.004 และ 0.009±0.003 mg/l ตามลำดับ ปริมาณที่พบในตะกอนดินมีค่าเฉลี่ย 49.767±6.309, 86.663±4.321 และ 20.474±3.616 mg/kg ตามลำดับ ตัวอย่างน้ำและตะกอนดินทั้งหมดมีค่าสารหนูสูงเกินกว่าค่ามาตรฐานที่กำหนดโดยคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ ค่าเฉลี่ยของสารหนู ตะกั่ว และแคดเมียมที่สะสมในกล้ามเนื้อปลานิลมีค่า 0.067±0.135, 0.078±0.173 และ 0.040±0.102 mg/kg ตามลำดับ เมื่อเปรียบเทียบปริมาณโลหะหนักระหว่างกล้ามเนื้อ เหงือก และตับปลา พบว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทั้งสามชนิดของโลหะหนัก (P<0.05 ทุกชนิด) ค่าการสะสมทางชีวภาพในกล้ามเนื้อปลามีค่า 4.08, 2.44 และ 4.43 สำหรับสารหนู ตะกั่ว และแคดเมียมตามลำดับ สัดส่วนของปลาที่มีค่าตะกั่วในกล้ามเนื้อเกินกว่าค่าสูงสุดที่กำหนดโดยสำนักงานมาตรฐานสินค้าเกษตรและอาหารแห่งชาติ คิดเป็นร้อยละ 10
สรุป ปลานิลที่อาศัยในบ่อรวบรวมน้ำบริเวณแหล่งกำจัดขยะถึงร้อยละ 10 มีค่าปริมาณตะกั่วที่พบในกล้ามเนื้อสูงกว่าค่ามาตรฐานสำหรับอาหาร และปริมาณสารหนูทั้งในน้ำและตะกอนดินทุกตัวอย่างมีค่าสูงกว่าค่ามาตรฐานด้านสิ่งแวดล้อม ผลการศึกษาแสดงถึงอันตรายจากการบริโภคปลานิลที่มาจากสิ่งแวดล้อมที่ปนเปื้อนโลหะหนัก และแสดงถึงเส้นทางการปนเปื้อนของโลหะหนักจากแหล่งกำจัดขยะสู่ผู้บริโภคผ่านทางห่วงโซ่อาหาร
|
คำสำคัญ |
ปลานิล โลหะหนัก การสะสมทางชีวภาพ |
ผู้เขียน |
|
การประเมินบทความ |
มีผู้ประเมินอิสระ |
สถานภาพการเผยแพร่ |
ได้รับการตอบรับให้ตีพิมพ์ |
วารสารมีการเผยแพร่ในระดับ |
ชาติ |
citation |
มี |
เป็นส่วนหนึ่งของวิทยานิพนธ์ |
เป็น |
แนบไฟล์ |
|
Citation |
0
|
|