| ชื่อบทความ |
ระบบวรรณยุกต์ภาษาไทยถิ่นอีสาน อำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น |
| วัน/เดือน/ปี ที่ได้ตอบรับ |
19 มีนาคม 2563 |
| วารสาร |
| ชื่อวารสาร |
วารสารมนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์ปริทัศน์ |
| มาตรฐานของวารสาร |
TCI |
| หน่วยงานเจ้าของวารสาร |
มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง |
| ISBN/ISSN |
- |
| ปีที่ |
8 |
| ฉบับที่ |
1 |
| เดือน |
มกราคม - มิถุนายน |
| ปี พ.ศ. ที่พิมพ์ |
2563 |
| หน้า |
102-111 |
| บทคัดย่อ |
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระบบวรรณยุกต์ภาษาไทยถิ่นอีสาน อำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่นเก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์ผู้บอกภาษาจำนวน 11 คน จาก 11 ตำบลของอำเภอภูเวียง กลุ่มอายุ 55-60 ปี โดยใช้รายการคำทดสอบเสียงวรรณยุกต์ของเก็ดนีย์และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยกลวิธีทางสัทศาสตร์โดยใช้โปรแกรม Praat เวอร์ชั่น 6.0.33 ผลการศึกษาพบว่าภาษาไทยถิ่นอีสาน อำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น มีจำนวนหน่วยเสียงวรรณยุกต์ 5 และ 6 หน่วยเสียง โดยกลุ่มที่มีวรรณยุกต์จำนวน 5 หน่วยเสียง พบในพื้นที่ 5 ตำบล ได้แก่ ต.หว้าทอง ต.นาชุมแสง ต.บ้านเรือ ต.หนองกุงธนสาร และ ต.สงเปือยรูป แบบการแยกเสียงรวมเสียงของวรรณยุกต์พยางค์เป็นช่อง A สามารถแบ่งย่อยได้เป็น2 กลุ่ม คือ A1-234 และ A123-4 ส่วนกลุ่มที่มีวรรณยุกต์จำนวน 6 หน่วยเสียง พบในพื้นที่ 6 ตำบล ได้แก่ ต.กุดขอนแก่น ต.ดินดำ ต.ทุ่งชมพู ต.ภูเวียง ต.นาหว้า และ ต.หนองกุงเซินมีรูปแบบการแยกเสียงรวมเสียงของวรรณยุกต์พยางค์เป็นช่อง A เพียงรูปแบบเดียว คือ A1-23-4 เมื่อพิจารณาสัทลักษณะของวรรณยุกต์พบว่ามีการแปรที่หลากหลายแตกต่างกันตามถิ่นที่อยู่อาศัย และพบรูปแปรที่สามารถจัดแบ่งกลุ่มภาษาถิ่นย่อยได้อีกหลายถิ่น |
| คำสำคัญ |
ระบบวรรณยุกต์, การแปรของวรรณยุกต์, ภาษาไทยถิ่น, ภาษาถิ่นย่อย, ภาษาไทยถิ่นอีสาน อำเภอภูเวียง |
| ผู้เขียน |
|
| การประเมินบทความ |
มีผู้ประเมินอิสระ |
| สถานภาพการเผยแพร่ |
ตีพิมพ์แล้ว |
| วารสารมีการเผยแพร่ในระดับ |
ชาติ |
| citation |
ไม่มี |
| เป็นส่วนหนึ่งของวิทยานิพนธ์ |
เป็น |
| แนบไฟล์ |
|
| Citation |
0
|
|
|
ข้อมูลการเผยแพร่ผลงาน
การเผยแพร่ในรูปของบทความวารสารทางวิชาการ
English