| ชื่อบทความ |
พัฒนาการทางวัฒนธรรมของชุมชนโบราณสมัยล้านช้าง
บริเวณพื้นที่ลุ่มแม่น้ำเลยถึงห้วยน้ำโมง ช่วง พ.ศ. 1896-2102
|
| วัน/เดือน/ปี ที่ได้ตอบรับ |
30 มิถุนายน 2565 |
| วารสาร |
| ชื่อวารสาร |
วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้ |
| มาตรฐานของวารสาร |
TCI |
| หน่วยงานเจ้าของวารสาร |
คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้ |
| ISBN/ISSN |
|
| ปีที่ |
10 |
| ฉบับที่ |
2 |
| เดือน |
กรกฎาคม-ธันวาคม |
| ปี พ.ศ. ที่พิมพ์ |
2565 |
| หน้า |
|
| บทคัดย่อ |
บทความนี้ ต้องการศึกษาพัฒนาการทางวัฒนธรรมของชุมชนโบราณสมัยล้านช้างบริเวณพื้นที่ลุ่มแม่น้ำเลยถึงห้วยน้ำโมง ช่วง พ.ศ. 1896-2102 ด้วยวิธีการทางประวัติศาสตร์ร่วมกับเทคโนโลยีแผนที่ พบว่าภูมิประเทศของพื้นที่ศึกษาถูกเทือกเขาภูพานแบ่งเป็นฝั่งตะวันออกและฝั่งตะวันตก พื้นที่ทั้งหมดมีชุมชนมาก่อนแล้วตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ ในสมัยล้านช้างชุมชนส่วนใหญ่ตั้งอยู่ฝั่งตะวันออก แบ่งชุมชนตามหลักฐานที่พบได้ 3 แบบ คือ 1) ต่อเนื่องหลายสมัย 2) ไม่ต่อเนื่อง 3) สมัยล้านช้าง พัฒนาการของชุมชนมี 2 ระยะ คือ ระยะแรก (พ.ศ. 1896-2063) พบหลักฐานเฉพาะฝั่งตะวันตกมี 2 ชุมชน คือ เมืองซายขาว (ลุ่มแม่น้ำเลย) และเมืองหนองบัว (ลุ่มน้ำห้วยน้ำโมง) ระยะที่ 2 (พ.ศ. 2063-2102) เมืองซายขาวมีวัดห้วยห้าวเป็นศูนย์กลาง และวัดพระธาตุบังพวนเป็นศูนย์กลางทางฝั่งตะวันออก พบลักษณะทางสังคมและวัฒนธรรมบางประการเรื่องการจัดระเบียบการปกครอง นับถือพระพุทธศาสนาเถรวาท และมีวิถีการดำรงชีพหลากหลาย ปัจจัยที่มีผลต่อการตั้งชุมชน คือ ปัจจัยภายนอกเรื่องข้อจำกัดด้านพื้นที่ของล้านช้างซึ่งขณะนั้นมีศูนย์กลางอยู่ที่นครหลวงพระบางอันส่งผลทั้งด้านการขยายอำนาจและดินแดน ส่วนปัจจัยภายใน คือ มีสภาพภูมิศาสตร์ที่เหมาะสมต่อการตั้งชุมชน มีทรัพยากรทั้งฐานกำลังคนและทรัพยากรธรรมชาติ และคติความเชื่อในพระพุทธศาสนาแบบล้านนา |
| คำสำคัญ |
พัฒนาการทางวัฒนธรรม, ล้านช้าง, แม่น้ำเลย, ห้วยน้ำโมง |
| ผู้เขียน |
|
| การประเมินบทความ |
มีผู้ประเมินอิสระ |
| สถานภาพการเผยแพร่ |
ได้รับการตอบรับให้ตีพิมพ์ |
| วารสารมีการเผยแพร่ในระดับ |
ชาติ |
| citation |
ไม่มี |
| เป็นส่วนหนึ่งของวิทยานิพนธ์ |
เป็น |
| แนบไฟล์ |
|
| Citation |
0
|
|
|
ข้อมูลการเผยแพร่ผลงาน
การเผยแพร่ในรูปของบทความวารสารทางวิชาการ
English