2012 ©
             ข้อมูลการเผยแพร่ผลงาน
การเผยแพร่ในรูปของบทความวารสารทางวิชาการ
ชื่อบทความที่เผยแพร่ การคิดเชิงคำนวณผ่านการเขียนโปรแกรมหุ่นยนต์ 
วัน/เดือน/ปี ที่เผยแพร่ 4 กุมภาพันธ์ 2566 
การประชุม
     ชื่อการประชุม การประชุมวิชาการระดับชาติด้านคณิตศาสตรศึกษา ครั้งที่ 9 
     หน่วยงาน/องค์กรที่จัดประชุม สมาคมคณิตศาสตรศึกษา 
     สถานที่จัดประชุม มหาวิทยาลัยราชภัฎศรีสะเกษ 
     จังหวัด/รัฐ ศรีสะเกษ 
     ช่วงวันที่จัดประชุม 4 กุมภาพันธ์ 2566 
     ถึง 5 กุมภาพันธ์ 2566 
Proceeding Paper
     Volume (ปีที่)
     Issue (เล่มที่)
     หน้าที่พิมพ์ 26 
     Editors/edition/publisher ไมตรี อินทร์ประสิทธิ์/สมาคมคณิตศาสตรศึกษา 
     บทคัดย่อ การคิดเชิงคำนวณเป็น “กระบวนการทางความคิด” ที่เกี่ยวข้องกับการกำหนดปัญหาและแสดงวิธีการแก้ปัญหาอย่างมีประสิทธิภาพ (Wing, 2006, 2019), (ISTE & CSTA, 2011) ซึ่งเป็นการบูรณาการกันของสมองส่วนตรรกะและศิลปะ (บัณฑิต ทิพากร, 2563) กระบวนการนี้แสดงถึงความสัมพันธ์ระหว่างทักษะการเขียนโปรแกรม (programming) และทักษะการคิด (thinking skills) (Papert, 1980) ซึ่งเป็นสมรรถนะที่สำคัญ ในเศรษฐกิจโลกปัจจุบัน (Barr and Stephenson, 2011) การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจการคิดเชิงคำนวณผ่านการเขียนโปรแกรมหุ่นยนต์ กลุ่มเป้าหมายคือนักศึกษาระดับปริญญาโท สาขาวิชาคณิตศาสตรศึกษา ชั้นปีที่ 1 ปีการศึกษา 2564 จำนวน 11 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ ประกอบด้วย 5 คำสั่ง มีกระบวนออกแบบเขียนแผนการจัดการเรียนรู้ โดยใช้กรอบสมรรถนะการเขียนโปรแกรม (Competency for Programming) (Isoda & Roberto, 2018) บูรณาการร่วมกับวิธีการแบบเปิด ร่วมกันกับทีมการศึกษาชั้นเรียน ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการตรวจสอบข้อมูลแบบสามเส้า จากใบกิจกรรมและผลงานของผู้เรียน แบบบันทึกภาคสนามและแบบบันทึกการสะท้อนผล วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้กรอบการคิดเชิงคำนวณ บัณฑิต ทิพากร (2563) ผลการวิจัยพบว่า การคิดเชิงคำนวณที่สะท้อนผ่านกิจกรรมการเขียนโปรแกรมหุ่นยนต์โดยใช้วิธีการแบบเปิด มีลักษณะดังนี้ 1. การแยกปัญหาใหญ่เป็นปัญหาย่อย (decomposition) ผู้เรียนใช้จินตนาการในการวิเคราะห์สถานการณ์ปัญหาที่มีความซับซ้อนให้สามารถแก้ปัญหาได้ง่ายขึ้น โดยมีเงื่อนไขประกอบด้วย องค์ประกอบและความสามารถของหุ่นยนต์ 2. การกำหนดความเป็นนามธรรม (abstraction) ผู้เรียนใช้เงื่อนไขจากข้อที่ 1 มากำหนดขอบเขตและออกแบบสิ่งที่ต้องการสร้างโดยใช้บล็อกและบล็อกคำสั่งอย่างเป็นขั้นตอน 3. การออกแบบกระบวนการ (algorithm design) ผู้เรียนใช้เงื่อนไขจากข้อที่ 1 มากำหนดขอบเขตปัญหา ซึ่งเป็นเงื่อนไขที่สำคัญในการต่อบล็อกและบล็อกคำสั่งหุ่นยนต์ให้เชื่อมโยงกัน อย่างเป็นขั้นตอน ซึ่งปรากฏการทดลอง ค้นหาเพื่อปรับแก้ (debug) เพื่อให้สอดคล้องกับเป้าหมายของหุ่นยนต์ 4. การค้นหาแบบรูป (pattern) ผู้เรียนใช้ประสบการณ์จริงของตน ค้นหาการทำงานของหุ่นยนต์ ผ่านการวิเคราะห์สถานการณ์ปัญหา เพื่อระบุองค์ประกอบและความสามารถของหุ่นยนต์ เพื่อคัดเลือกบล็อกสำหรับการต่อหุ่นยนต์ผ่านการปรับแก้ (debug) บล็อกชิ้นส่วน บล็อกคำสั่งและลำดับของบล็อกคำสั่งจนค้นพบแบบรูป (pattern) ของตำแหน่งการพัฒนาหรือต่อยอดแนวคิดจากเดิม ให้มีความสัมพันธ์กับเป้าหมายและความสามารถของหุ่นยนต์ตามที่ออกแบบไว้ คำสำคัญ การคิดเชิงคำนวณ การเขียนโปรแกรมหุ่นยนต์ วิธีการแบบเปิด  
ผู้เขียน
625050107-4 นาย พชรพล ยาณะ [ผู้เขียนหลัก]
คณะศึกษาศาสตร์ ปริญญาโท โครงการพิเศษ

การประเมินบทความ (Peer Review) มีผู้ประเมินอิสระ 
มีการเผยแพร่ในระดับ ชาติ 
รูปแบบ Proceeding Full paper 
รูปแบบการนำเสนอ Oral 
เป็นส่วนหนึ่งของวิทยานิพนธ์ เป็น 
ผลงานที่นำเสนอได้รับรางวัล ไม่ได้รับรางวัล 
แนบไฟล์
Citation 0