| ชื่อบทความ |
ผลของความสูงจากระดับน้ำทะเลต่อการเจริญเติบโต ผลผลิต และสารเผ็ดของพริกเผ็ด (Capsicum chinense) ภายใต้สภาพโรงเรือน |
| วัน/เดือน/ปี ที่ได้ตอบรับ |
10 ตุลาคม 2558 |
| วารสาร |
| ชื่อวารสาร |
วารสารเกษตรพระจอมเกล้า |
| มาตรฐานของวารสาร |
TCI |
| หน่วยงานเจ้าของวารสาร |
คณะเทคโนโลยี สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง |
| ISBN/ISSN |
|
| ปีที่ |
|
| ฉบับที่ |
|
| เดือน |
|
| ปี พ.ศ. ที่พิมพ์ |
2558 |
| หน้า |
|
| บทคัดย่อ |
การศึกษาการตอบสนองของพันธุ์พริกเผ็ดลูกผสม (C. chinense Jacq.) จำนวน 7 พันธุ์ ร่วมกับพันธุ์เปรียบเทียบ 2 พันธุ์ ซึ่งมีความเผ็ดแตกต่างกัน ภายใต้สภาพโรงเรือนใน 2 พื้นที่ที่มีความสูงจากระดับน้ำทะเลแตกต่างกัน ( 200 เมตร ณ หมวดพืชผัก คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น และ 20 เมตร ณ บริษัท บางกอกแลป แอนด์ คอสเมติค จำกัด จังหวัดราชบุรี) พบว่า อิทธิพลของปฏิสัมพันธ์ระหว่างพันธุ์และพื้นที่ปลูกมีผลต่อการเจริญเติบโต ผลผลิต และสารเผ็ด โดยพริกที่ปลูก ณ ขอนแก่น มีการเจริญเติบโต จำนวนผลต่อต้น และผลผลิตแห้งต่อต้นสูงกว่าพริกที่ปลูกที่จังหวัดราชบุรี อีกทั้งพันธุ์ Phet Mordindang และ Tubtim Mordindang มีผลผลิตสูงทั้งสองพื้นที่ ในลักษณะสาร Capsaicinoid พบว่า พันธุ์ Bhut Jolokia และ HB3 มีความเผ็ดที่สูงทั้ง 2 พื้นที่ อย่างไรก็ตามพันธุ์ที่มีผลผลิตสารเผ็ดสูงทั้งสองพื้นที่ คือ พันธุ์ลูกผสม Phet Mordindang และ Tubtim Mordindang อีกทั้งในการศึกษานี้ยังพบอีกว่า พริกที่มีสารเผ็ดสูงมากกว่า 300,000 SHU (Bhut Jolokia และ HB3) มีความเผ็ดสูงขึ้นตามระดับความสูงของพื้นที่ปลูก ส่วนพันธุ์ที่มีความเผ็ดต่ำกว่า 300,000 SHU จะมีตอบสนองต่อสภาพพื้นที่ปลูกแตกต่างกัน งานทดลองนี้สรุปได้ว่า พริกพันธุ์ลูกผสม Phet Mordindang และ Tubtim Mordindang ให้ผลผลิตสารเผ็ดสูงทั้ง 2 พื้นที่ ซึ่งเหมาะสำหรับการผลิตพริกเพื่อนำสารเผ็ดไปใช้ในอุสาหกรรม |
| คำสำคัญ |
แคปไซซิน ไดไฮโดรแคปไซซิน เภสัชกรรม อุตสาหกรรมสารเผ็ด |
| ผู้เขียน |
|
| การประเมินบทความ |
มีผู้ประเมินอิสระ |
| สถานภาพการเผยแพร่ |
ตีพิมพ์แล้ว |
| วารสารมีการเผยแพร่ในระดับ |
ชาติ |
| citation |
ไม่มี |
| เป็นส่วนหนึ่งของวิทยานิพนธ์ |
เป็น |
| แนบไฟล์ |
|
| Citation |
0
|
|
|
ข้อมูลการเผยแพร่ผลงาน
การเผยแพร่ในรูปของบทความวารสารทางวิชาการ
English