ชื่อบทความที่เผยแพร่ |
สภาพปัญหาของแผลที่เท้าผู้ป่วยเบาหวานที่ถูกส่งต่อมายังแผนกแพทย์แผนไทย โรงพยาบาลสังคม อำเภอสังคม จังหวัดหนองคาย |
วัน/เดือน/ปี ที่เผยแพร่ |
31 สิงหาคม 2561 |
การประชุม |
ชื่อการประชุม |
ทิศทางและการพัฒนาระบบสุขภาพไทย |
หน่วยงาน/องค์กรที่จัดประชุม |
วิทยาลัยแพทยศาสตร์และการสาธารณสุข มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี |
สถานที่จัดประชุม |
โรงแรมบ้านสวนคุณตา กอล์ฟแอนด์รีสอร์ท |
จังหวัด/รัฐ |
อุบลราชธานี |
ช่วงวันที่จัดประชุม |
31 สิงหาคม 2561 |
ถึง |
31 สิงหาคม 2561 |
Proceeding Paper |
Volume (ปีที่) |
7 |
Issue (เล่มที่) |
1 |
หน้าที่พิมพ์ |
73-80 |
Editors/edition/publisher |
|
บทคัดย่อ |
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพปัญหาของแผลที่เท้าผู้ป่วยเบาหวานที่ถูกส่งต่อมายังแผนกแพทย์แผนไทย โรงพยาบาลสังคม โดยเก็บข้อมูล ระหว่างเดือนกรกฎาคม 2560 – ธันวาคม 2560 ศึกษาจากผู้ป่วยจำนวน 28 ราย วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติความถี่และร้อยละ ซึ่งการศึกษาสภาพปัญหาของแผลที่เท้านี้ พิจารณาอยู่ 3 ประเด็นได้แก่ ตำแหน่งที่เป็นแผล ระยะเวลาที่เป็นแผล ระดับความรุนแรงและประเภทของแผล โดยใช้เครื่องมือ 3 ชนิดคือ 1.แบบบันทึกข้อมูลทั่วไปและแบบประเมินเท้าผู้ป่วยเบาหวาน 2.แบบประเมินการจำแนกแผลเบาหวานที่เท้าของ University of Texas Diabetic Wound Classification โดยพิจารณาจาก Grade (ระดับความลึกของแผล) และ Stage (การติดเชื้อและการขาดเลือด) 3.แบบประเมินแผลตามสมุฏฐานตรีโทษ โดยพิจารณาจาก ลักษณะของแผลตามทฤษฎีการแพทย์แผนไทย ซึ่งจากการศึกษาพบว่า ตำแหน่งที่เป็นแผลเบาหวานที่เท้าที่พบมากที่สุดคือ ฝ่าเท้า ซึ่งพบจำนวน 11 ราย คิดเป็นร้อยละ 39.26 และระยะเวลาที่เป็นแผลเบาหวานที่เท้าที่พบมากที่สุดคือ ระยะเวลา 1 ปี โดยพบจำนวน 13 ราย คิดเป็นร้อยละ 46.43 ในส่วนของการจำแนกแผลเบาหวานที่เท้า ตาม University of Texas Diabetic Wound Classification พบว่า ระดับความรุนแรงของแผลที่พบมากที่สุดคือ แผล Grade 1 Stage A ร้อยละ 25 รองลงมาคือ แผล Grade 2 Stage A ร้อยละ 21.43 และ แผลGrade 2 Stage C ร้อยละ 14.29 และการจำแนกแผลตามทฤษฎีการแพทย์แผนไทยพบว่า ประเภทของแผลที่พบมากที่สุดคือ แผลแบบวาตะ ร้อยละ28.57 รองลงมาเป็นแผลแบบปิตตะ ร้อยละ 25 และแผลแบบปิตตะระคนเสมหะ ร้อยละ 10.71 โดยผู้ป่วยที่ส่งต่อมายังแผนกแพทย์แผนไทยนั้นมีแผลตามทฤษฎีการแพทย์แผนไทยทั้ง 3 สมุฏฐาน ตามทฤษฎีการปรุงยาเพื่อสมานแผลที่เกิดจากทั้ง 3 สมุฏฐานนั้นพบว่า ตำรับยาขี้ผึ้งทาแผล WP255/2 จากจารึกวัดพระเชตุพนวิมลมังคลราม สามารถใช้ได้กับแผลทั้ง 3 สมุฏฐานตามทฤษฎีการแพทย์แผนไทย โดยได้นำมาใช้ในกรณีศึกษาแล้วเห็นแนวโน้มการสมานแผลดีขึ้น และใช้ระยะเวลาในการสมานแผล 12 วัน
|
ผู้เขียน |
|
การประเมินบทความ (Peer Review) |
มีผู้ประเมินอิสระ |
มีการเผยแพร่ในระดับ |
ชาติ |
รูปแบบ Proceeding |
Full paper |
รูปแบบการนำเสนอ |
Poster |
เป็นส่วนหนึ่งของวิทยานิพนธ์ |
เป็น |
ผลงานที่นำเสนอได้รับรางวัล |
ไม่ได้รับรางวัล |
แนบไฟล์ |
|
Citation |
0
|
|