GSMIS

Publication

Journal Publication

Title of Article

ผลของการใช้ตัวแบบ การชี้แนะด้วยวาจา และการเสริมแรงทางสังคม ต่อพฤติกรรมเหม่อลอยของเด็กที่มีภาวะออทิสซึม

Date of Acceptance

29 April 2019

Journal

Title of Journal

วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น

Standard

TCI

Institute of Journal

มหาวิทยาลัยขอนแก่น

ISBN/ISSN

Volume

Issue

Month

เมษายน-มิถุนายน

Year of Publication

2019

Page

Abstract

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการใช้ตัวแบบ การชี้แนะด้วยวาจา และการเสริมแรงทางสังคม ต่อพฤติกรรมเหม่อลอยของเด็กที่มีภาวะออทิสซึม กลุ่มเป้าหมายการวิจัยในครั้งนี้ คือ เด็กที่มีภาวะออทิสซึมที่มารับบริการที่ศูนย์การศึกษาพิเศษ เขตการศึกษา 9 จังหวัดขอนแก่น ด้วยการเลือกแบบเจาะจง จำนวน 3 คน อายุระว่าง 8-12 ปี ได้รับการวินิจฉัยจากแพทย์ว่ามีภาวะออทิสซึม มีพฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์ในชั้นเรียน คือ เหม่อลอย โดยได้รับการยินยอมจากผู้ปกครองในการเข้าร่วมการวิจัย ในระหว่างวันที่ 21 สิงหาคม 2561 ถึงวันที่ 20 ตุลาคม 2561 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบบันทึกพฤติกรรมเหม่อลอยและแผนการสอนเฉพาะบุคคล (IIP) จำนวน 5 แผน โดยผู้วิจัยใช้การวิจัยแบบกลุ่มเดียว (Single Subject Design) แบบวิจัย A-B-A Design ซึ่งประกอบด้วย 3 ระยะ ได้แก่ ระยะเส้นฐาน (A1) ระยะให้ตัวแปรจัดกระทำ (B) และระยะระงับการให้ตัวแปรจัดกระทำ (A2) วิเคราะห์ข้อมูล โดยการใช้สถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าเฉลี่ย และนำเสนอโดยใช้กราฟเส้น ผลการวิจัย พบว่า การใช้ตัวแบบ การชี้แนะด้วยวาจา และการเสริมแรงทางสังคม สามารถลดพฤติกรรมเหม่อลอยของเด็กที่มีภาวะออทิสซึมทั้ง 3 คน โดย เด็กที่มีภาวะออทิสซึมคนที่ 1 มีความถี่ของพฤติกรรมเหม่อลอยโดยเฉลี่ย คือ ระยะเส้นฐาน (A1) มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 12.1 ครั้ง ระยะให้ตัวแปรจัดกระทำ (B) มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 8.9 ครั้ง และระยะระงับการให้ตัวแปรจัดกระทำ (A2) มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 9.2 ครั้ง เด็กที่มีภาวะออทิสซึมคนที่ 2 มีความถี่ของพฤติกรรมเหม่อลอยโดยเฉลี่ย คือ ระยะเส้นฐาน (A1) มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 13.33 ครั้ง ระยะให้ตัวแปรจัดกระทำ (B) มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 9.15 ครั้ง และระยะระงับการให้ตัวแปรจัดกระทำ (A2) มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 11.9 ครั้ง และเด็กที่มีภาวะออทิสซึมคนที่ 3 มีความถี่ของพฤติกรรมเหม่อลอยโดยเฉลี่ย คือ ระยะเส้นฐาน (A1) มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 11.8 ครั้ง ระยะให้ตัวแปรจัดกระทำ (B) มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 7.85 ครั้ง และระยะระงับการให้ตัวแปรจัดกระทำ (A2) มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 10.8 ครั้ง

Keyword

เด็กที่มีภาวะออทิสซึม, พฤติกรรมเหม่อลอย, ตัวแบบ, การชี้แนะด้วยวาจา, การเสริมแรงทางสังคม

Author

595050217-4	Miss AREERAT KHEMPHUKHIEO [Main Author]
	Education Master's Degree

Reviewing Status

มีผู้ประเมินอิสระ

Status

ได้รับการตอบรับให้ตีพิมพ์

Level of Publication

ชาติ

citation

true

Part of thesis

true

Attach file

Citation