| ชื่อบทความ |
ด่านเบิ่วสีสันและอัตลักษณ์แห่งดนตรีเวียดนาม |
| วัน/เดือน/ปี ที่ได้ตอบรับ |
7 ตุลาคม 2562 |
| วารสาร |
| ชื่อวารสาร |
วารสารแก่นดนตรีและการแสดง |
| มาตรฐานของวารสาร |
TCI |
| หน่วยงานเจ้าของวารสาร |
คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น |
| ISBN/ISSN |
|
| ปีที่ |
2 |
| ฉบับที่ |
2 |
| เดือน |
กรกฎาคม - ธันวาคม |
| ปี พ.ศ. ที่พิมพ์ |
2562 |
| หน้า |
|
| บทคัดย่อ |
บทคัดย่อ
บทความนี้มีจุดประสงค์ 1) เพื่อศึกษาองค์ประกอบของเครื่องดนตรีด่านเบิ่ว 2) เพื่อศึกษาความเป็นเอกของเครื่องดนตรีด่านเบิ่ว บทความนี้ได้เก็บรวบรวมข้อมูลทั้งด้านเอกสารและการลงภาคสนามที่พิพิธภัณฑ์ ชาติพันธุ์วิทยาเวียดนาม สถาบันดนตรีชาติพันธุ์ เมืองฮานอย ประเทศเวียดนาม และหมู่บ้านก๊าดก๊าดชาวเขา เผ่าม้ง เมืองซาปา จังหวัดหล่าวกาย ประเทศเวียดนามจากการศึกษาพบว่า
องค์ประกอบต่าง ๆ ของเครื่องดนตรีด่านเบิ่ว ได้ถูกการพัฒนารูปแบบในด้านต่าง ๆ และการบรรเลง 1) ด้านของวัสดุ เพื่อให้เกิดการพัฒนาของวัสดุที่ดีขึ้น รูปลักษณ์สวยงามขึ้น เสียงที่ดีขึ้น มีการใส่ภาคขยายเสียง เพื่อให้สามารถบรรเลงร่วมกันกับเครื่องดนตรีชนิดอื่นหรือดนตรีสมัยใหม่ได้ดีขึ้น 2) การบรรเลงที่ต้องใช้ความ ละเอียดและความชำนาญของผู้บรรเลงเป็นอย่างสูง 3) การผลิตเสียง หลักการผลิตเสียงของเครื่องดนตรีมี ความคล้ายคลึงกับเทคนิค Natural Harmonic ในกีตาร์ 4) ลีลาการบรรเลง เป็นส่วนสำคัญที่จะถ่ายทอด อารมณ์ของบทเพลงรวมถึงเอกลักษณ์ของเครื่องดนตรีและเอกลักษณ์ของแต่ละบุคคลออกมาได้แตกต่างกัน
ความเป็นเอกของเครื่องดนตรีด่านเบิ่ว ประวัติของเครื่องดนตรีด่านเบิ่วในอดีตและด่านเบิ่วในปัจจุบัน ที่ได้รับการชูให้เป็นเครื่องดนตรีเอกของเวียดนาม
|
| คำสำคัญ |
ด่านเบิ่ว, อัตลักษณ์, ดนตรีเวียดนาม |
| ผู้เขียน |
|
| การประเมินบทความ |
มีผู้ประเมินอิสระ |
| สถานภาพการเผยแพร่ |
ได้รับการตอบรับให้ตีพิมพ์ |
| วารสารมีการเผยแพร่ในระดับ |
ชาติ |
| citation |
มี |
| เป็นส่วนหนึ่งของวิทยานิพนธ์ |
ไม่เป็น |
| แนบไฟล์ |
|
| Citation |
0
|
|
|
ข้อมูลการเผยแพร่ผลงาน
การเผยแพร่ในรูปของบทความวารสารทางวิชาการ
English