ชื่อบทความ |
ความชุกและปัจจัยเสี่ยงของเชื้อซัลโมเนลลาในฟาร์มมาตรฐานไก่เนื้อและโรงเชือดไก่ในเขตภาคกลางของประเทศไทย |
วัน/เดือน/ปี ที่ได้ตอบรับ |
6 พฤษภาคม 2564 |
วารสาร |
ชื่อวารสาร |
วารสารสัตวแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น |
มาตรฐานของวารสาร |
TCI |
หน่วยงานเจ้าของวารสาร |
คณะสัตวแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น |
ISBN/ISSN |
2672-9466 |
ปีที่ |
30 |
ฉบับที่ |
1 |
เดือน |
มกราคม-มิถุนายน |
ปี พ.ศ. ที่พิมพ์ |
2564 |
หน้า |
- |
บทคัดย่อ |
บทคัดย่อ
วัตถุประสงค์ เพื่อหาความชุกและปัจจัยเสี่ยงของเชื้อซัลโมเนลลา ที่สัมพันธ์กันที่ระดับฟาร์มกับโรงเชือดในเขตภาคกลาง
วัสดุ อุปกรณ์ วิธีการ เก็บตัวอย่างด้วยวิธีBoot swab จากฟาร์ม 2 แห่ง (แห่งละ 6 ฟาร์ม) จำนวน 1070 ตัวอย่าง และโรงเชือด 2 แห่งเก็บตัวอย่างน้ำล้างซากไก่ตัว จำนวนละ 300 ตัวอย่าง และตัวอย่างเนื้อไก่ จำนวนละ 240 ตัวอย่าง ในเดือนมกราคมถึงธันวาคม 2561 โดยใช้วิธีมาตรฐาน ISO 6579:2002 และเก็บข้อมูลจากแบบสอบถามปัจจัยเสี่ยงเพื่อนำมาวิเคราะห์ด้วยสถิติเชิงพรรณนา
ผลการศึกษา ฟาร์มพบความชุกร้อยละ2.38(15/631) และ 41.68(183/439)(p<0.05) ตามลำดับ ในโรงเชือดตัวอย่างน้ำล้างซากไก่ตัว ร้อยละ 0.33(1/300)และ 15.66(47/300)(p<0.05)และตัวอย่างเนื้อไก่ ร้อยละ19.16(46/240) และ 7.08(17/240)(p<0.05) ตามลำดับ ข้อมูลจากแบบสอบถามพบว่าฟาร์มที่2 มีการใช้อุปกรณ์ร่วมกันระหว่างโรงเรือน เช่น รองเท้าบูท ชุดคนงาน และถาดใส่อาหาร มีโอกาสพบเชื้อมากกว่าเมื่อเทียบกับฟาร์มที่1 ที่มีการแยกใช้อุปกรณ์ระหว่างโรงเรือน(ร้อยละ 70.74 , 21.05)และโรงเชือดที่1 ไม่มีการเปลี่ยนอุปกรณ์ และไม่ทำความสะอาดทันทีที่มีการปนเปื้อนของอุปกรณ์ เช่น มีด เขียง ที่ลับมีด ตะกร้า ถาดใส่เนื้อ ส่งผลให้มีโอกาสพบเชื้อมากกว่าโรงเชือดที่ 2 (ร้อยละ 95.23, 2.04)
ข้อสรุป ฟาร์มที่ปฎิบัติตามหลักการปฎิบัติทางการเกษตรที่ดีและมีการจัดการฟาร์มที่เหมาะสม และโรงเชือดที่มีระบบการจัดการผลิตที่ดี กระบวนการผลิตที่มีมาตรฐานก็จะส่งผลให้ปริมาณเชื้อซัลโมเนลลาลดลงได้
|
คำสำคัญ |
เชื้อซัลโมเนลลา ฟาร์ม โรงเชือด |
ผู้เขียน |
|
การประเมินบทความ |
มีผู้ประเมินอิสระ |
สถานภาพการเผยแพร่ |
ได้รับการตอบรับให้ตีพิมพ์ |
วารสารมีการเผยแพร่ในระดับ |
ชาติ |
citation |
ไม่มี |
เป็นส่วนหนึ่งของวิทยานิพนธ์ |
เป็น |
แนบไฟล์ |
|
Citation |
0
|
|