| ชื่อบทความ |
พัฒนาการทางวัฒนธรรมของชุมชนสมัยโบราณในพื้นที่ระหว่างลุ่มแม่น้ำเลยถึงห้วยน้ำโมงช่วงก่อนคริสต์ศตวรรษที่ 14 จากหลักฐานทางโบราณคดี
|
| วัน/เดือน/ปี ที่ได้ตอบรับ |
18 พฤศจิกายน 2563 |
| วารสาร |
| ชื่อวารสาร |
วารสารไทยคดีศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ |
| มาตรฐานของวารสาร |
TCI |
| หน่วยงานเจ้าของวารสาร |
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ |
| ISBN/ISSN |
1686-0667 |
| ปีที่ |
18 |
| ฉบับที่ |
2 |
| เดือน |
กรกฎาคม-ธันวาคม |
| ปี พ.ศ. ที่พิมพ์ |
2564 |
| หน้า |
33 |
| บทคัดย่อ |
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาพัฒนาการทางวัฒนธรรมของชุมชนสมัยโบราณที่พบบริเวณพื้นที่ระหว่างลุ่มแม่น้ำเลยถึงห้วยน้ำโมง ช่วงก่อนคริสต์ศตวรรษที่ 14 จากหลักฐานทางโบราณคดี ผลการศึกษาสามารถแบ่งพัฒนาการทางวัฒนธรรมได้เป็น 2 สมัย ดังนี้
1.สมัยก่อนประวัติศาสตร์ พบหลักฐานชุมชนแรกเริ่มที่ริมแม่น้ำโขง ตอนเหนือ ของแอ่งสกลนคร กำหนดอายุประมาณ 5,500 -2,700 ปีมาแล้ว ต่อมาชุมชนโบราณที่แหล่งโบราณคดีภูโล้น อำเภอสังคม จังหวัดหนองคาย กำหนดอายุประมาณ 4,000 – 3,500 ปีมาแล้ว ต่อเนื่องถึงยุคเหล็กเมื่อประมาณ 2,500 – 1,500 ปีมาแล้ว ทำการถลุงแร่ทองแดงและเหล็กจากแหล่งริมแม่น้ำโขงแล้วส่งออกไปทั่วภาคอีสาน ส่วนชุมชนตอนในแถบลุ่มแม่น้ำเลยมีลวดลายปั้นแปะบนภาชนะดินเผาที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะกลุ่ม ขณะที่ชุมชนทางฝั่งตะวันออกของเทือกเขาภูพานมีภาชนะดินเผาที่แสดงความสัมพันธ์กับชุมชนในวัฒนธรรมบ้านเชียง
2. สมัยประวัติศาสตร์ พบตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 8 เป็นต้นมา เกิดชุมชนในวัฒนธรรมทวารวดีที่นับถือพุทธศาสนาแบบเถรวาท มีลักษณะเฉพาะ 2 ประการ คือ 1) ไม่พบคูน้ำล้อมรอบเนินดินที่ตั้งของชุมชน 2) ชุมชนฝั่งตะวันออกของเทือกเขาภูพานได้รับคติพุทธศาสนาฝ่ายมหายานและศิลปกรรมอิทธิพลวัฒนธรรมเขมรเข้ามาผสมผสาน จึงพบหลักฐานรูปเคารพที่มีลักษณะเฉพาะถิ่นแตกต่างจากชุมชนสมัยประวัติศาสตร์ตอนต้นในพื้นที่อื่น ๆ ของภาคอีสาน
|
| คำสำคัญ |
พัฒนาการทางวัฒนธรรม, อีสานตอนบน, หลักฐานทางโบราณคดี, สมัยก่อนประวัติศาสตร์, ทวารวดี |
| ผู้เขียน |
|
| การประเมินบทความ |
มีผู้ประเมินอิสระ |
| สถานภาพการเผยแพร่ |
ตีพิมพ์แล้ว |
| วารสารมีการเผยแพร่ในระดับ |
ชาติ |
| citation |
ไม่มี |
| เป็นส่วนหนึ่งของวิทยานิพนธ์ |
เป็น |
| แนบไฟล์ |
|
| Citation |
0
|
|
|
ข้อมูลการเผยแพร่ผลงาน
การเผยแพร่ในรูปของบทความวารสารทางวิชาการ
English